Bij een begrafenis wordt iemand die overleden is, begraven op een begraafplaats of kerkhof. Dit is een besloten gebied. In een huurgraf wordt het lichaam van de overledene begraven voor 20 jaar. Deze periode kan soms worden verlengd door de nabestaanden. Het familiegraf is soms voor onbepaalde tijd, maar meestal is de huur voor 30 of 40 jaar. Na een huurperiode heeft men het recht om de huur steeds met 10 jaar te verlengen.

Het afscheid

Uitvaartrituelen kunnen religieus of seculier van aard zijn. Een kerkelijke rouwdienst wordt meestal geleid door een predikant, een pastoor of pastoraal medewerker. Men houdt een dergelijke dienst in een kerk, een bijgebouw van de kerk, of in een uitvaartcentrum. In Friesland is het de gewoonte om voorafgaande aan de dienst de condoleance te houden. Elders in Nederland en in de crematoria vindt de condoleance meestal na de plechtigheid plaats.

Kiest u niet voor een kerkelijke uitvaart, dan is een afscheidsdienst een goede mogelijkheid. In overleg met de nabestaanden stellen wij deze dienst samen. In een afscheidsdienst kunnen sprekers uit de familiekring een toespraak houden. Ook kunt u een beroep doen op sprekers, die er hun beroep van hebben gemaakt om bij uitvaarten namens de familie te spreken. Dit kan bijvoorbeeld een spreker zijn van de Humanistische Uitvaartbegeleiding. Deze medewerkers doen dit werk op basis van vrijwilligheid en krijgen voor hun inspanning slechts een onkostenvergoeding. Uiteraard is het altijd mogelijk om als familieleden zelf ook een eigen bijdrage te leveren. Aan het begin van de dienst heten we iedereen welkom en klinkt er muziek. Dan volgen er sprekers. Ook bij het verlaten van de zaal is er een muziekstuk ter overdenking. De vaste volgorde van een uitvaart heeft een soort rituele functie gekregen. Natuurlijk kunt u het afscheid vormgeven zoals u dit zelf wilt.

Rituelen

Wij treden op als ceremoniemeesters van het afscheid. Van te voren bespreken we met de familie hoe de afscheidsplechtigheid eruit zal gaan zien. Op het moment zelf nodigen we de sprekers uit en geven we de aulabeheerder een seintje, wanneer de muziek kan beginnen. Naast afgespeelde muziek is het ook mogelijk om musici een stuk live te laten spelen tijdens de afscheidsplechtigheid. Veel mensen vinden het prettig tijdens deze plechtigheid het afscheid met bepaalde rituelen te gedenken. Dat kunnen kerkelijke rituelen zijn, maar vaak genoeg zijn het ook rituelen die mensen zelf bedacht hebben. Het aansteken van kaarsen is een mooie mogelijkheid voor het lichtsymboliek. Soms willen kinderen een tekening op de kist kunnen plakken, of wil de familie alle mensen iets meegeven.

De laatste rustplaats

Bij een begrafenis wordt de kist vaak door een stoet mensen, of in de voorste van een rij auto’s, naar de begraafplaats vervoerd. Deze stoet heet de begrafenisstoet of rouwstoet. Daarna volgt de teraardebestelling. De kist kan in het graf dalen door middel van touwen of kettingen. Ook tijdens deze teraardebestelling wordt vaak nog een korte toespraak gehouden, en vervolgens krijgen mensen de gelegenheid op hun eigen manier afscheid te nemen van de overledene. Dit kan bijvoorbeeld door het werpen van wat aarde op het graf, het geven van een laatste groet of het zeggen van een gebed. Men verlaat dan het graf. Vaak is er vervolgens nog de gelegenheid om in een zaaltje op of vlakbij de begraafplaats de nabestaanden te condoleren, of ook zelf gecondoleerd te worden. Daar worden dan ook koffie, thee met cake en eventueel broodjes geserveerd. Daarna wordt het graf gesloten of bedolven door de grafdelver. Gemiddeld 100 dagen na de begrafenis kan er voor gekozen worden een grafmonument te plaatsen.